28 april

\Vandaag is het Grieks Pasen, het meest belangrijke religieuze feest in Griekenland. De afgelopen dagen zijn er veel mensen naar hun huizen hier in Kalo Nero gekomen en van een stil slaperig dorp is het veranderd in een levendig dorp. We beginnen de dag met een heerlijk ontbijt op ons “terras”aan de zee, wat een uitzicht hebben we dan. In de taverna waar we vaker eten wordt er vandaag ook het traditionele lam geroosterd aan een spit en we gaan er met maar liefst 8 Nederlanders eten. Als we er heen lopen zien we bij verschillende huizen de BBQ's aan waar de lammeren en de kokoretsi wordt geroosterd. Hele families zitten aan tafels, als de tuin te klein is zitten ze gewoon op straat.. Er staat een grote tafel voor ons klaar en we bestellen het een en ander, natuurlijk de gebruikelijke Griekse salade, zadziki, gefrituurde courgette's en niet te vergeten het paaslam en kokoretsi. Alles overgoten met de lekkere rose. Het smaakt prima en we krijgen de traditionele rode eieren die het lijden van Christus symboliseren en die je met je buurman kapot tikt. Ook zijn er de bekende paaskoekjes, de vingers. Als toetje is er een soort flan, een eierkoek met veel room. Buikjes vol en lekker in de zon bij de camper. We hoorden dat er s' avonds op het strand een Judas wordt verbrand. Tegen 8 uur lopen we erheen en zien dat het langzaam vol loopt met toeschouwers. Op het strand wordt Judas op een paal gehesen en rondom wordt er brandhout aangebracht. Er is muziek en er lopen mannen en vrouwen in Griekse kostuums, het ontsteken van het vuur wordt aangekondigd en de vlam gaat in de brandstapel. Al snel is Judas verdwenen en dan is er een groot vuurwerk, ook worden er diverse wens ballonnen afgestoken. Na het vuurwerk begint de dansvoorstelling, 4 vrouwen en 4 mannen voeren diverse Griekse dansen uit. Erg leuk om te zien. Daarna worden alle toeschouwers uitgenodigd om mee te dansen en velen geven er gehoor aan en leven zich uit. Terug naar de campers, het was een leuke Paasdag hier.

 

 

 

29 april 2e Paasdag

Onze kleinzoon Maarten heeft het idee om naar ons toe te komen voor een week of twee, wij vinden dat erg leuk en hopen dat het lukt. Hij kan vliegen op Kalamata, dat is niet zo ver van hier. Opnieuw is het druk in Kalo Nero, heel veel mensen komen genieten en bezoeken een van de restaurants langs het strand. Morgen gaan we naar Elea net als Jo en Nick. Marlies en Jos weten nog niet precies wat ze doen. S' Avonds gaat het vuurtje weer aan op het strand en kunnen we nog lang buiten zitten.

 

 

 

30 april

Vandaag verlaten we Kalo Nero, het is een heerlijke plek zo direct aan het strand. Allereerst gaan we richting Kyparissia om de camper te wassen, helaas, geen enkel tankstation heeft de mogelijkheid om de Sahara van het dak te wassen. Er is er een die wel de buitenkant wil doen, maar dat is niet echt nodig, kan Rob zelf wel, maar het dak op is moeilijker. Dan maar de boodschappen, buiten de Lidl is er ook een heel goeie supermarkt bij Memi en de Chinees met textiel. We slaan het eea in zodat we weer een flink aantal dagen vooruit kunnen. Bij de Lidl horen we plotseling “Robert, Robert”en we zien Leonidas aan komen lopen. Het is bijna niet mogelijk, maar hij is nog dikker geworden, zegt dat alles goed met hem gaat en dat hij gauw langskomt op Elea. Dan naar Elea, het is betrekkelijk rustig, nog weinig te merken van de 1 mei drukte van vorig jaar. Toen werden er al dagen van te voren stoelen en tafels en BBQ's gebracht om hier de vrije dag te vieren. We vinden een mooie plek direct aan de lage duintjes met een prachtig mozaïek terrasje voor de deur. Vanuit de camper kunnen we de zee zien. Rob gaat gieters vol water halen en met de ladder erbij wordt het dak schoongemaakt, een hele klus maar we kunnen weer door de ramen kijken. Jo en Nick staan op hun oude plekje en ook Jos en Marlies arriveren later en installeren zich. Dan zien we ook ineens Dimitri aankomen, vorig jaar kennis met hem gemaakt en een leuke vent, we hebben toen goeie olijfolie bij hem gekocht. Hij had ons in Kalo Nero willen opzoeken maar was te druk geweest!!!! Ook hij kan niet verklaren waarom het nu voor 1 mei zo stil is. Zegt dat hij morgen weer komt. In de middag grillen we wat souvlaki stokjes en tegen de avond zitten we weer gezellig bij elkaar voor de dagsluiting.

 

Gereden 26 km

 

 

 

1 mei

Een app-je van Maarten dat hij definitief komt. Hij vliegt de 6e op Kalamata en de 18e terug. In Kalamata heeft hij een auto gehuurd, kan dus zelf naar Elea komen en ook hier is het makkelijk vervoer te hebben en hoeven we niet de camper te starten als we weer boodschappen nodig hebben. Ook is het fijn om samen met hem weer eens iets van de omgeving te zien. Dan gebeurt het toch, er komen auto's aanrijden met BBQ's, stoelen en tafels. Men zoekt een plekje om te picknicken, liefst onder de bomen en beginnen de grill voor te bereiden. Ook Dimitri is volop in actie, hij is er met vele bekenden en vrienden die allemaal een bijdrage leveren aan de BBQ. We kunnen er niet onderuit en moeten aanschuiven, nou dat is geen straf. Rob had een fles jonge jenever meegebracht voor Dimitri, die daar heerlijk van gedronken heeft!!!!Het is gezellig, er zijn heel wat mensen die goed Engels spreken en zij komen overal vandaag en bezoeken de familie en bekenden in de omgeving om Pasen en 1 mei te vieren. Het vlees gaat in grote hoeveelheden op de grill en er is volop wijn, vaak van eigen druiven. De vrouwen maken grote bakken salade's en er is heerlijk brood. Tussendoor komt er een aantal zigeuners langs die muziek maken. Vandaag is er op Elea een protestgroep die actie voert tegen geplande boringen hier in zee, we krijgen stencils (in het Engels) en er wordt gevraagd de petitie te ondertekenen, wat we doen. Ook die groep schuift aan voor een hap. Een paar van de jongeren bieden ons een stickie aan, doen we maar niet. Zelf maken ze er gretig gebruik van en worden steeds vrolijker!!! Een paar van hen pakken hun muziekinstrumenten en gaan traditionele liederen spelen, die iedereen kan meezingen. Het zijn vnl. protestliederen uit de tijd dat de Grieken uit Turkije werden verdreven, in de jaren 20. Men verteld dat er nog vaak mensen samenkomen om de muziek te maken, maar dat het nu eigenlijk verboden is. Jaren geleden hebben we eens zo'n avond meegemaakt, de bachlaman, , jong en oude was daarbij aanwezig en er werd ook volop gedanst. Aan het eind van de middag gaan we weer naar de campers en het 1 mei feest ging nog lang door!!!

 

 

 

2 mei

Vandaag een heerlijk zonnige dag, de wind uit zee is nog steeds fris maar de verwachte regen blijft uit. We lopen naar het dorpje waar een kleine supermarkt is en we brood kunnen kopen. Verder is er weinig veranderd, bij de taverna komt Vaslili te voorschijn en begroet ons uitbundig. Hij zegt vanaf nu open te zijn en we zullen snel een hapje bij hem gaan eten. Ook kunnen we in een andere taverna lekkere wijn kopen, nodig omdat we vergeten waren witte wijn te halen. Dan heerlijk genieten van de zon en de “dagsluiting” bij Jos en Marlies. Zij zullen een dezer dagen verder trekken maar hebben het zo naar hun zin dat ze langer blijven. Het begint wat drukker te worden om ons heen, de meeste campers blijven toch een beetje in de buurt. Er is een goeie waterplek hier en zelfs een douche gemonteerd. Ook vind men het veiliger een beetje in de buurt van andere camperaars te staan.

 

 

3 mei

Dit keer een superdag, heerlijke zon, weinig wind en dus genieten. Jos en Marlies blijven ook nog een dagje. Rob gaat een lange strandwandeling maken en komt voldaan maar moe terug. Aan het eind van de middag als we voor de borrel bij Jo en Nick zitten zien we ineens Leonidas komen aanrijden. Hij heeft een vriendin bij zich en zegt dat hij Lakis heeft gesproken. Die zit op dit moment in de buurt van Igoumenitsa maar heeft tegen Leo gezegd dat hij snel met hem naar ons toekomt. We gaan het zien, het contact is wat verwaterd en hij heeft een totaal ander leven gekregen nu er een gezin is met 2 pubers.

 

 

4 mei

Het is vannacht al flink gaan regenen en waaien. Dat wordt in de loop van de dag steeds heftiger. Nick fietst even naar de taverna van Vasili om te kijken of hij open is, en ja hoor, dus we gaan daar een hapje eten. Opnieuw worden we allerhartelijkst begroet en binnen brandt heerlijk de open haard. We genieten van de lunch en een lekker ijsje toe. Het is altijd leuk bij hem, hij is zo gastvrij en gedienstig, zelfs nu wij de enige gasten zijn. Ook hier is het seizoen nog niet begonnen. We lopen terug naar de campers en trotseren de regen en wind. Rob zoekt een aantal grote stenen bij elkaar en start het bouwen van een vuurplaats, die evt. ook een oven kan worden. Het gaat steeds harden waaien dus Rob zet alles wat buiten staat maar naar binnen voordat het de lucht in vliegt. Dimitri komt s'avonds nog even voorbij en brengt ons een heerlijke fles rode wijn. Hij drinkt een glaasje mee en proeft van de Hollandse geitenkaas. We vertellen hem dat Maarten komt en hij noemt het e.e.a. over verschillende bezienswaardigheden in de omgeving. De meeste hebben we jaren geleden al gezien, maar misschien gaan we nog eens op zoek. Het waait zo hard dat we de schotel niet omhoog kunnen zetten om naar de 4 mei herdenkingen te kijken, dat vinden we altijd indrukwekkend.

Klik hier voor deel 8