6 september

Vandaag is het marktdag in Muros, als we wegrijden is men volop bezig de kramen in te richten. Allereerst rijden we weer richting Noia, waar een weg richting Padrón zou zijn. Maar helaas na enig gekronkel door Noia hebben we die niet gevonden. Dan maar een stukje terug richting Santiago en op de CG 1,5 is er een afslag naar de AC 301 een zeer smalle weg die gelukkig maar 2 km lang is. We komen dan op de goede weg naar Padrón, die we vanuit Noia gezocht hebben. Padron, het stadje van de bekende pimentos de Padrón. Deze staan heel vaak op de kaart bij de tapas, het zijn kleine groene paprika's die worden gegrild en met zeezout worden bestrooit. We rijden door de stad die ons niet kan bekoren, vervolgen de N550 richting Pontevedra. Het wordt langdradig, maar wederom een mooie weg, nu door de heuvels met veel bossen. Bij Pontevedra, een drukke stad, richting Poio, waar een mooie CP is. Staan al snel op een mooie plek met een schitterend uitzicht op het oude stadje Combarro. Hier heeft Ilja Gort een uitzending gemaakt over de kokkels die hier worden gezocht en de wijn uit de streek. Zoals we het toen hebben gezien klopt niet helemaal met de werkelijkheid. Het werd wat geromantiseerd weergegeven. In werkelijkheid wordt het zand tijdens eb losgewoeld met een machine en worden de schelpen geoogst, de grote gaan voor de verkoop en de kleintjes worden teruggegooid. We staan hier voor de fabriek die de oogst verzameld en inpakt voor de verkoop. We kunnen dat niet goed zien want het is weekend en dan wordt niet gewerkt. Om een uur of twee lopen we naar het oude stadje Combarro, een plaatje. Het staat bekend om de middeleeuwse straatjes met daarin bij bijna elk huis een horreo (voormalige graanschuur), er zijn wat leuke winkeltjes met plaatselijke producten en aan de strandzijde wat restaurantjes die de BBQ's aan hebben. De terrassen zijn behoorlijk vol maar we vinden een plekje en laten wat sardines grillen, Rob neemt de navajas, scheermesjes en hierbij weer een lekkere witte wijn uit deze regio. Dan lopen we grotendeels langs het strand terug, dat kan nu het eb is. Maken een praatje met een inwoner die ons e.e.a. verteld over de kokkels en er een paar laat zien. Op het stuk strand voor de CP is een trekker bezig met het loswoelen van het zand en er zijn een aantal vrouwen die de kokkels zoeken. Rob gaat op onderzoek en ziet dat de vrouwen hiervoor een soort vergunning krijgen om te mogen rapen. Rob mag ze in ieder geval niet rapen We vermoeden dat dit wordt geregeld door de sociale dienst, want het zijn geen professionals, ze hebben allemaal maar een klein emmertje met schelpen die ze mee naar huis nemen. We zetten de stoelen op het gras in het park voor de camper en genieten wederom van het mooie uitzicht op de Ria Pontevedra.

Gereden 107 km

7 september

We staan hier op een mooie plek aan een soort park, een wat heuvelachtig terrein met gras, dat elke nacht wordt gesproeid. Voor ons staat een groep sculpturen en aan de overzijde van de Ria zien we het stadje Miran. Er zijn wat speelgelegenheden voor kinderen bij een cafetaria waar ook sportvelden zijn. We zien dat er een gigantische tent wordt neergezet met vele stoelen. S' Ochtends lopen heel wat pelgrims langs, die hier ook weer een route naar Santiago lopen. We spreken een Belgisch stel dat via Portugal (openbaar vervoer) naar Pontevedra zijn gekomen. Daar zijn ze aan de route begonnen, de spirituele route, er zijn veel verschillende wegen naar Santiago. We gaan wandelen langs het park en de Ria, er loopt een mooi wandelpad dat niet al te veel stijgt en daalt. Overal zijn mooie doorkijkjes en je kunt prachtige foto's maken. Bij een klein strandje ontmoeten we een man die graag een praatje met ons maakt. Hij verteld dat morgen het Fiesta do Callos is in die tent, maar helaas verstaan we niet alles, hij rebelt maar door. We begrijpen dat hij hier boven op een heuvel woont en vroeger heeft gevaren op een vis trailer naar Noord-Europa om kabeljauw te vangen. We lopen terug en gaan wat drinken bij het cafetaria en krijgen te horen dat er morgen feest is in de tent, je kunt er een bekende schotel, de Callos eten, iets van vlees met kikkererwten voor € 6,00. Rob zoekt op internet en ziet dat er inderdaad die schotel wordt geserveerd met varkenspoot!! Tevens worden er locale specialiteiten aangeboden voor een zacht prijsje,we gaan het morgen zien. De middag brengen we weer door in de stoel op het grasveld voor ons, in de zon en de harde wind.

8 september(zondag)

Om de haverklap horen we vuurwerk, dit is al weken zo op verschillende plekken. Vannacht was het zelfs om 3 uur en we weten niet waarom dit is, gaan we uitzoeken.

Heel verrassend kwam er vanochtend een bakker langs met heerlijk vers brood, jammer dat we al ontbeten hadden maar een vers broodje voor vanavond is niet weg. Nou, daar gingen we dan, op naar de feesttent. Vanaf 12 uur stond er al een lange rij, veel mensen hadden een tas met een grote pan erin. Buiten de tent was een loket waar je de tickets kon kopen voor de maaltijd, € 6,00 voor eten, brood en wijn. Er speelde een plaatselijke band met doedelzakken en een tamboerijn, niet echt leuke muziek. Er werd uit een grote pan opgeschept in leuke bruine aardewerk bordjes, kikkererwten, varkensvlees, rundvlees en chorizo, het zag er smakelijk uit. Een plastic beker met rode wijn en een zakje met brood en een lepel. We zoeken een plekje aan een van de lange tafels en genieten, zowel van het eten als van de sfeer in de tent. Na afloop mag je de schaaltjes meenemen. Sommige mensen lieten hun pan vullen, soms veel porties met ook voor elke portie een schaaltje. Er stonden ook wat standjes met o.m. Pulpo, die ter plekke werd gekookt en schalen met verschillende tempanades. Ook een soort gebak van meringe schuim, een soort dikke tompouce. We kopen het eea voor vanavond. We weten inmiddels ook wat die knallen betekenen. Als er in een dorp een fiesta is gaat men voor het begint knallen en als het is afgelopen opnieuw. Er moeten veel fiesta's in de omgeving zijn geweest want het knallen hield maar niet op, het kwam van alle kanten. Vandaag is het erg mooi weer, 25 tot 30 graden en minder wind, dus heerlijk op het grasveld in de zon gezeten en het schouwspel om ons heen zitten bekijken. Een leuk gesprek gehad met ons Spaanse buurvrouwtje die ons verschillende mooie plekken aan deze kust, Rias Baixos, de Spaanse fjordenkust, heeft opgegeven. Dat doen we wel een volgende keer. Morgen gaan we oostwaarts.

9 september

Met pijn in ons hart verlaten we deze mooie plek in Poio, het waren heerlijke dagen en het weer werkte ook mee. Het is nu licht bewolkt en s' nachts wordt het wat frisser.

Bij Pontevedra vinden we al snel de N550 en rijden richting Vigo. Daar zien we de uitloper van de laatste Ria Baixas. Ook nu weer een route van de Pelgrims, we zien er veel lopen met hun rugzakken. Langs de weg worden steeds borden geplaatst met het teken dat hier oversteekplaatsen zijn voor de pelgrims, zo lopen ze vaak om de drukke wegen heen. Bij Porriño verlaten we de N550 en nemen de A52, een autovia, die vlak langs de grens met Portugal loopt. Soms zitten we er maar 6 km vandaan. Onderweg zien we dat hier de afgelopen jaren veel bosbranden zijn geweest. Dan naar de CP in Ribadavia, het centrum van de bekende Ribeiro wijnen, we hadden gelezen dat het een mooie historische stad zou zijn, maar op weg naar de CP was daar niets van te zien, gewoon een saaie Spaanse stad. Wel zien we vlakbij de CP de resten van een oud kasteel, dus nadat we de camper hebben neergezet lopen we naar het centrum waar we naar de toerist info gaan. Daar krijgen we van een enthousiaste baliemedewerker uitgebreid informatie over de stad. Er is een oude joodse wijk, de eerste joden kwamen in de 11e eeuw naar Ribadavia, waar King Garcia in 1063 was gekozen tot koning van Galicië. De joden deden er vele financiële zaken en waren gespecialiseerd in wijnbouw, wat nog steeds rond Ribadavia plaats vindt. Hier zijn de bekende Ribeira wijnen, waar zelfs Columbus vaten van heeft meegenomen naar Amerika. We zien door het hele dorp feestelijkheden o.m. twee grote poppen die dansen op muziek van doedelzakken. De afgelopen dagen waren hier feesten ter ere van de patrones Ribeiro Ntra Sra Del Portal. Achter het Plaza Mayor begint de oude joods wijk, we maken er een wandeling door en zien veel historische monumenten. Het oude stadhuis met een bijzondere klokkentoren, diverse kerken uit de 12e en 17e eeuw en in het bijzonder het Convent van St. Dominic uit de 13e eeuw. We eten een hapje en natuurlijk ook weer muziek, nu een brass band met jonge mannen. We lopen terug naar de camper en op het kerkplein bij het Convent werd weer muziek gemaakt en men verteld dat vanavond de afsluiting van de feesten is met een processie. Rond een uur of 7 lopen we erheen en er is in de kerk een mis voor de heilige bezig. Op en rond het plein verzamelen zich honderden mensen en ook een groot muziek corps stelt zich op. Als de dienst is afgelopen wordt de heilige op een soort draagbaar door mannen naar buiten gedragen vergezeld van fakkels en mensen met kaarsen en ook weer de muziek. Opnieuw knalt er een hevig vuurwerk, dat vanaf het oude kasteel wordt afgeschoten!!! Ze lopen stapvoets schuifelend een rondje rondje de kerk en dan wordt ze naar een kapel gedragen waar de pastoor de zegen uitspreekt. Daarna verspreid de menigte zich en velen gaan naar de terrassen op het Plaza Mayor, dus wij ook en drinken er nog een wijntje. Nu komen de grote poppen weer het plein op dansen en worden door nieuwe muziek begeleid, een orkestje van vrouwen in de plaatselijke klederdracht. Wij hebben even genoeg van de muziek en keren terug naar de camper. Helaas, rond een uur of 12 begon een concert met veel harde moderne muziek en er werd hard mee gebruld. Rond 2 uur stopte de herrie.

Gereden 95 km

10 september

We vertrekken uit Ribadavia en tot onze schrik is er op de weg naar de N120 een grote markt geïnstalleerd, we moeten er wel doorheen rijden om eruit te komen en jammer genoeg raken we toch hier en daar een kraam. Eerst de A52 tot Ourense een mooie weg en dan de N120 richting Monforte de Lemos. Een prachtige weg die langs de Rio Miño loopt. In Monforte zit een Lidl en na wat gekronkel door het centrum kunnen we onze voorraad weer aanvullen. Bij het uitrijden van Monforte zien we dat hier kort geleden nog een bosbrand heeft gewoed. We blijven rijden op de N120 richting Ponferrada, vaak door diepe kloven langs de rivier de Sil en steeds vergezeld van de spoorbaan van Palencia naar Coruña. Het is een mooi gebied waar maar sporadisch dorpjes zijn, voorbij O Barco komen er dorpen en is er industrie. Dan zijn we snel in Ponferrada, een moderne stad waar we goed doorheen kunnen rijden en al gauw bij de CP arriveren. Deze ligt naast de Albergue de Pelegrinos, een halterplaats voor de pelgrims. Eerst maar even wat te eten maken en dan de wandelschoenen aan en naar het kleine oude centrum lopen. Daar staat het Castillo de los Templarios, dit kasteel is tussen de 12e en 14e eeuw gebouwd door de tempeliers om de pelgrims te beschermen. Op het stadsplein staat het barokke stadhuis en daar vlakbij de Basilica de la Virgen de la Encina, een mooie basiliek. De ingang is versierd met bloemen die nog herinneren aan het feest van de afgelopen dagen. In het oude centrum zijn verschillende kleine kerken in smalle straatjes. Dan lopen we terug en kunnen bij de halterplaats lekker douchen, we zijn er welkom tegen een kleine vergoeding. Wat een luxe, voor de pelgrims is alles aanwezig, wasmachines, eetzaal, leuke tuin en de wasgelegenheid. Veel informatie over de te lopen routes.

Gereden 196 km