17 maart

Al vroeg wakker en de zon komt mooi op boven de velden met de wijnstruiken. Een ontbijtje erin en weer op pad. Nu is het nog rustiger op de weg, geen vrachtauto's, alle parkeerplaatsen onderweg staan er vol mee. Bij Karlsruhe via de weg nr. 8 langs Stuttgart. Daar is men gigantisch met de weg

bezig, deze wordt aan twee kanten verbreed en er komen nieuwe viaducten en tunnels. Tot 2025 is men er druk mee. Vanaf Karlsruhe tot aan Ulm is het erg druk op de tegemoetkomende rijbaan, veel vakantieverkeer vanaf München. Voorbij Ulm slaan we af naar weg nr.7 richting Memmingen-Füssen en om 12.30 komen we al aan op de CP in Füssen. We zijn hier al verschillende keren geweest maar zo rustig als nu was het nooit. Het is prachtig weer, de zon schijnt, het is 22 graden en dus de stoelen naar buiten, heerlijk!!!! en paar uur genieten van dit weer en dan toch maar wat actie.

Hier vlakbij is een groot meer omgeven door hoge bergen, de Forggensee, die we al eerder zagen vol water. Het lijkt ons een leuke wandeling maar helaas, het meer staat nu grotendeels droog en dat is een trieste aanblik. We lopen er een stukje heen en daarna een andere weg terug. Nemen nog even een kijkje bij de bedrijven hier bij de CP, De Aldi en de Lidl, een kledingzaak en een grote schoenhandel. Verder is het een wat verlopen boel, veel gesloten. Morgen maar wat inkopen doen.

Gereden 321 km

18 maart

Hoe anders kan het zijn in maart, we worden wakker met lichte sneeuwval die later overgaat in een flinke sneeuwbuien. Op ons gemak ontbijten, we blijven vandaag nog maar hier staan. De route die we gepland hebben gaat over de Fern pas in Oostenrijk en de Resia pas in Italië. Wachten maar af hoe het daar dan morgen is. We lopen een rondje rondom de camperplaats, er zijn verschillende winkels, textiel, schoenen, de Aldi en de Lidl. Eerst naar de schoenenwinkel, een grote keus, allebei een paar sneakers en voor mij slippers gekocht. Dan de textielwinkel, waar we al gauw weer uit gaan, niks voor ons. Bij de Lidl doen we nog wat inkopen en dan wordt het lezen. Het nodigt ook niet uit om een wandeling te maken. Aan het eind van de middag horen en zien we de schietpartij in een tram in Utrecht, vreselijk. Men weet nog niet of het een terroristische aanslag is maar er wordt wel een alarm afgegeven, heel Utrecht ligt plat!!!

19 maart

Het was een koude nacht, maar dankzij de kachel hebben we het niet koud gehad. Er is een prima douche hier en daarna ontbijten. Rond half 10 rijden we weg, we gaan eerst even tanken (diesel is hier goedkoop € 1,21) en een tol vignet voor Oostenrijk kopen voor een stuk autoweg en tunnel bij Landeck. We hebben namelijk geen idee hoe de wegen nu zijn na de sneeuwval van gisteren. Het gebied waar we doorrijden is prachtig, hier en daar wordt er nog geskied en we zien ook verschillende langlaufers. Door de sneeuw van gisteren is het landschap betoverend, veel sneeuw op de bomen en alleen maar witte velden. De wegen zijn goed sneeuwvrij en prima te rijden. De passen zijn goed ook te rijden en na de Resia pas gaan we Italië in. Je merkt direct het verschil, de wegen zijn slechter en ook de bebouwingen minder verzorgd dan in Oostenrijk en Duitsland. Voorbij Resia is het grote meer nog bevroren, voorheen zagen we daar alleen maar water. Nu wandelt en langlauft men erover, leuk gezicht. Dan de weg nr. 180 die door verschillende dorpen kronkelt. Het is druk op deze weg die omgeven wordt door appelboomgaarden. We rijden langs Merano richting Bolzano. Hier gaat de zon schijnen en we zien al veel mensen op de terrassen zitten. Iets voorbij Bolzano hebben we een camperplek uitgezocht in Vadena die helaas vanaf deze kant niet te bereiken is. We doen nog een poging via de SS12 maar belanden dan op smalle paden tussen de appelbomen, dan maar door naar Rovereto onder Trento. We waren hier al vaker en toen was het een vrije plek waar ook vaak Roma's stonden. Nu is het een heel verzorgde officiële plek geworden, elektra aansluiting, douche, WC en zelfs een keukenunit. Super maar wel betalen dus. Geen probleem dan kan ons elektra kacheltje vanavond weer aan!!!! Er zijn zelfs picknick sets en we zitten nog een tijd in de zon tot hij verdwijnt achter de bergen.

Gereden 315 km

20 maart

Gisteravond werd en druk getraind op het voetbalveld naast de camper plaats. Verder heel rustig.

Je hoort wel de weg en de treinen die hier vlakbij passeren maar dat was niet hinderlijk. De zon schijnt en we gaan weer verder, vanaf Rovereto rijden we de provinciale weg richting Verona. Deze weg is weer prachtig en loopt door een langgerekte vallei tussen de bergen. Aan onze rechterkant zien we de tolweg, daarnaast loopt de rivier de Adige en dan de SS 12 waar wij op gaan rijden. Hadden we gisteren vooral appelboomgaarden nu rijden we continue langs wijngaarden die tegen de hellingen van de bergen aan liggen. Er wordt volop in de wijngaarden gewerkt. Ze groeien op een speciale manier en vormen later een soort tunnels waar men onderdoor kan om de druiven te oogsten. We passeren een aantal kleine dorpen waar veel wijnhuizen zijn. Makkelijke route en vooral adembenemend mooi met wisselende vergezichten op de rivier en de besneeuwde bergen, echt genieten. We naderen Verona waar het aanmerkelijk drukker wordt, rijden een stuk door de stad en komen dan weer op de provinciale weg nr. SR 11 richting Soave. Deze weg is wel druk en loopt voornamelijk door bebouwingen met veel stoplichten. Dan komen we aan in Soave en al snel vinden we de camper plek aan de rand van het historisch centrum tegen de stadsmuren met uitzicht op het middeleeuwse kasteel.

Een prima plek, water, elektra, lozen en dat allemaal voor € 5,00, het is er nu heel rustig, slechts 2 campers. We wandelen over de brug het centrum in en gaan eerst langs de VVV voor een plattegrond. Eigenlijk hebben we die niet nodig want het is niet zo groot. Lopen door de hoofdstraat waar heel veel wijnbars en restaurantjes zijn.

Natuurlijk zoeken we een leuk proeflokaal uit en gaan voor de wijn uit de streek en bestellen ook een plankje met heerlijks voor de lunch. De eigenaresse kwam geregeld langs om ons de verschillende wijnen te laten proeven en ze gaf daarbij uitleg van de druiven en het gebied hier rond Soave. Heerlijk om zo het leven te kunnen vieren. Langzaam terug naar de camper en dan is het goed toeven, buiten in de stoelen en de zon.

Gereden 98 km

21 maart LENTE!!!!

We verlaten Soave en gaan richting de kust. Via Legnago naar Ferrara. Een totaal ander landschap, vlak, kaal en hier en daar wat bloeiende fruitbomen. Rondom Ferrara even een stukje tolweg en dan de SS16 richting de kust. Het is een slechte weg, smal met veel hobbels en kuilen, met ook nog veel vrachtverkeer. Bij Argenta raken we veel van die vrachtwagens kwijt, die gaan richting Bologna. We gaan steeds meer bloeiende fruit- en amandelbomen zien, rijden richting Ravenna en blijven op de SS16 die helemaal langs de kust loopt. We kijken in Lido di Savio waar een camperplaats is, maar die is helaas nog gesloten. Het zag er trouwens niet aantrekkelijk uit, erg verwaarloosd, maar zomers moet het hier een heksenketel zijn zo vlak bij het strand. We lunchen hier en bekijken waar we dan heen gaan. De keuze valt op Torre Pedrera boven Rimini. Het is een grote plek vlakbij de SS16 met heel veel bomen voor schaduw. Er staat 1 camper van een Italiaan die ons uitlegt dat de eigenaar later komt. We installeren ons, het is een prachtige dag, nog niet eerder zo warm. Als de eigenaar komt worden we vriendelijk ontvangen en hij kan voor ons een pizza bestellen, die later keurig aan de camper wordt afgeleverd. En dat allemaal in ons “Italiaans” dat we gedeeltelijk verstaan, maar alleen maar dankjewel en hallo kunnen zeggen!! Inmiddels hebben we van Canal Plus weer TV en kunnen o.m. naar het Nederlands elftal kijken dat Wit Rusland inmaakt.

Gereden 235 km

22 maart

We blijven nog een dagje hier op de CP Sosta Verde La Valetta in Torre Pedrera, prima plek zeker als het zulk lekker weer is. We gaan een beetje poetsen, de camper wassen, opruimen en schoonmaken en wat uitwassen. Het waait flink dus dat wasje is snel droog. Aan het begin van de middag lopen we naar het strand, zo'n 900 meter van deze plek. Aan de weg liggen verschillende agrarische bedrijven en een paar mooie villa's. In het dorp aangekomen zien we hier wel wat permanente bewoning, het is een wat rommelig dorp, alles dicht op elkaar gebouwd. Langs de boulevard vind je de bekende Italiaanse lido's, de strandtenten, die zomers zorgen voor de parasols ligstoelen en een hapje en een drankje. Er zijn ook heel wat bar's en restaurants, maar allemaal gesloten. Op het strand is men druk aan het werk om met bulldozers het zand te verplaatsen zodat er straks weer een glad strand is.

Heel veel kinderspeelplaatsen en badhokjes, zomers moet het een gekkenhuis zijn. Nu is er geen kip te bekennen, behalve wat werklui. We lopen weer terug en kunnen nog een paar uur genieten van de zon. Rond een uur of 5 koelt het af en ook s' nachts is het koud, maar ons elektrische kacheltje verwarmt de camper goed.