30 maart

Vanochtend de blog gepubliceerd. Het gaat dit keer allemaal wat moeilijker met de foto's maar Rob heeft een manier gevonden om het toch voor elkaar te krijgen, dan maar wat minder foto's als voorheen. We gaan langs het lange strand wandelen en op de terugweg doen we het kleine supermarktje aan voor brood. Dat is er nog niet maar ze verwacht het na een half uurtje. Dan lopen we door naar de rivier en drinken daar onze eerste Griekse frappé op een zonnig terras, smaakt weer heerlijk. Terug naar de supermarkt en nu is er wel brood. We zien langs het strand dat er heel veel kapot is o.m. de douches, alles is waarschijnlijk weggeslagen door de golven uit zee. Gelukkig werkt er nog 1 douche en Rob kan daar water tanken. Het is opnieuw mooi weer, veel zon en nog steeds de harde wind.

 

 

 

31 maart

De klok is weer vooruit en met de Griekse tijd is het nog steeds een uur later dan in Nederland. Zowaar is er vandaag iets minder wind en wordt het snel warmer. De nachten en de ochtenden zijn fris. Vandaag (zondag) zijn er meer mensen die Ammoudia bezoeken. We zien zeker 4 bussen die hier worden uitgeladen, de mensen wandelen over de pier en bewonderen het uitzicht, ondanks het mooie weer allemaal nog in de winterjassen, veel jongelui en een bus vol Franse scholieren. Voor de lunch gaan we naar het enige restaurant dat open is, het zit er behoorlijk vol, genieten er van de bekende Griekse gerechten zoals calamaris, gavros (gebakken ansjovis) de Griekse salade en gebakken plak kaas. Een lekkere rosé erbij en zo komen we de dag weer door. Er zijn een drietal campers bijgekomen maar nog steeds heel rustig. Aan het eind van de dag genieten we weer van de zonsondergang die hier spectaculair is. Hoewel we vaak op een plek komen die we al kennen is het toch steeds weer anders, ook hier in Ammoudia is vooral veel bijgebouwd maar niet storende hoogbouw.

 

 

 

1 april

Vertrek uit Ammoudia, we rijden verder langs de kust. Doen in Preveza wat boodschappen en rijden dan richting Vonitsa. Daar nemen we de afslag naar Paleros, een weg die we nog niet kennen. Bij Paleros worden verschillende vrije plekken aangegeven, mooie plekken maar nu totaal verlaten. Ook al strandtenten zijn gesloten, dus door naar Mitikas waar ook een plek is aan het eind van de boulevard, maar dat vinden we te rommelig. Dan maar verder langs deze mooie route en dat is geen straf, links de bergen en rechts de zee. Er lopen verschillende kuddes geiten en in de bermen bloeien al veel bloemen en fruitbomen. Verder leegte en in zee zien we veel viskwekerijen. We komen bij Astakos en stoppen, Rob gaat een kijkje nemen onder aan de weg bij een strand, daar moet de “Schweine Bucht”zijn. We zien op de weg een wild zwijn lopen met wat kleintjes, vandaar de zwijnenbocht!!! Er stopt een Duits busje achter ons die ook een kijkje hadden genomen en zij vonden het niks, veel blubber en vuil. De man rijdt terug richting Rob om hem te waarschuwen en zijn vrouw vertelt dat ze ook op zoek zijn naar een goeie overnachtingsplek. Zij hebben onze coördinaten van de plek aan de haven van Astakos overgenomen. Wij rijden naar een plek die door camper contact worden aangegeven, helaas, het gaat langs een heel smal pad met veel bomen erlangs (krassen!!) en eindigt uiteindelijk waar de weg doorloopt, bij een kerkhof. Dus maar omgedraaid en ook naar de haven langs een ander smal weggetje naar de Ferry haven. Hier is een prima plek, waar ook het Duitse busje staat. Er rijden heel veel grote vrachtwagens het dorp in die met de ferry boot oversteken naar Kefalinia. We lopen langs de haven naar een cafeetje voor een drankje, leuk Grieks tentje. Later komt het Duitse stel, Klaus en Astrid, bij ons zitten om wat informatie uit te wisselen. Het is hun eerste keer in Griekenland en vorig jaar waren ze in Albanië. We horen dat ze de hele wereld al over zijn gereisd, Azië, Amerika, China en ga zo maar door!!! Nu gaan ze uitgebreid met hun Pösseltje Europa doorkruisen. Met al die leuke verhalen werd het al snel laat en ook kouder, snel naar binnen en wat te eten gemaakt, makkelijk dankzij voorraadje in de vriezer.

 

Gereden 149 km

 

 

2 april

Op ons gemak weer op pad, nu richting Messolongi door een voornamelijk landbouw gebied. Bij Etoliko beginnen de lagunes tot Messolongi, we gaan een paar bruggen over en rijden langs een gebied met veel zoutpannen richting Anti Rio, voor de brug naar Patras. Wij vervolgen de weg noordelijk van de Golf van Korinthië. Aan de overkant zien we op de Peloponesos nog sneeuw op de bergen liggen. We gaan kijken bij een plek aan het eind van de boulevard bij Nafpaktos met uitzicht op de brug. Een mooie plek maar hier staat een erg harde wind en ook weer totaal verlaten. Door …...langs de mooie kustweg. Veel plaatsjes maar geen goeie plekken. Dan zien we bij Agios Nikolaos een betonnen plateau aan het eind van het dorpje. Dus de afslag nemen en het is een prachtig plekje, hier was voorheen de aanleg voor de ferry naar de overkant van de Golf, naar Egio.We installeren ons en maken een lunch. Later in de middag lopen we langs de baai waar het dorp rondom is gesitueerd, een paar tavernas, een aantal vakantiehuizen, wat appartementen. In een van de tavernas die open is drinken we wat. Terug bij de camper is de wind wat gaan liggen en zetten we de stoelen buiten en genieten na, het uitzicht is fenomenaal. Ons plan is morgen naar Delfi te gaan en op een camping te gaan staan. Dan kunnen we de opgravingen gaan bekijken, we waren er al eerder maar hebben toen alleen het museum gedaan, het was toen te heet voor het dal met de opgravingen.

 

Gereden 130 km

 

 

 

3 april

Rustige nacht hier op het plateau, het was minder koud dan de afgelopen nachten. We vervolgen de mooie weg richting Itea en passeren veel kleine dorpen waar ook vaak kleine haventjes zijn waar we evt. kunnen staan. Alles aangetekend op de kaart!! Op de bergen en langs de weg bloeit van alles, voornamelijk geel van mimosa en brem en er zijn gigantische struiken euphorbia die alles groen/geel kleuren, volop voorjaarsbloemen. Ook nu weer veel viskwekerijen en voor Itea zien we een aantal mijnen waar alles rood gekleurd is en er liggen grote hopen rood/bruine substanties, wat het is? Na Itea kronkelen we omhoog naar Delfi en belanden op de camping Apollo, vriendelijke ontvangst. Er staat slechts 1 ander camper busje, verder rust. Maar de wasmachine werkt en de douches zijn warm. Zelfs het zwembad is al open, lokt ons nog niet. Zowaar komen en nog twee campers binnen waarvan 1 Nederlandse. Heel de reis hebben we nauwelijks campers gezien. Het uitzicht vanaf de camping is mooi, je ziet de stad Itea aan de Golf liggen. Het weer is goed, de zon schijnt en af en toe wat lichte bewolking, tegen een uur of 6 wordt het frisser, we zitten hier vrij hoog, en gaan we naar binnen.

 

Gereden 59 km

 

 

 

4 april

De afgelopen nacht was het weer koud en dan zijn we blij met ons kleine elektrische kacheltje, deze reis al vaak gebruikt. Na het ontbijt de wandelschoenen aan en lopen omhoog naar Delfi, na een half uur zijn we bij de ingang van het dorp. Door de lange winkelstraat vol met restaurants en souvenir winkels en dan verder omhoog naar de archeologische opgravingen. Die doen we eerst, we kopen een combikaart en lopen de route verder omhoog. Het is goed te belopen, veel trappen en we bewonderen de oudheden, de restanten de Tempel van Apollo, de schatkamers van de Atheners, het oude theater en veel andere ruïnes. Hier zijn veel bezoekers, vooral studenten en scholieren overal vandaan. Opvallend veel Amerikanen, Italianen, Spanjaarden en Fransen. Natuurlijk ook de onvermijdelijke Japanners en wat Russen. Tussen de restanten en stenen bloeien overal de mooiste bloemen, het voorjaar is ook hier losgebarsten. Dan het museum, zeer de moeite waard, een van de belangrijkste in Griekenland. De collectie oudheden die tijdens de opgravingen zijn gevonden zijn hier mooi uitgestald. De sfinx, de Kouros en de Charioteer (de menner van de strijdwagens) zijn wel de hoogtepunten, Maar ook de versieringen van de gebouwen en de kleine bronzen voorwerpen zijn schitterend. We waren hier een aantal jaar geleden al maar het is nog steeds de moeite van het bezoek waard. Daarna gaan we een drankje doen op een terras met weer zo'n mooi uitzicht. We willen iets eten maar al die restaurants langs de hoofdstraat verleiden ons niet, grote lege ruimtes en de runners die ons naar binnen willen praten. De bezoekers van Delfi maken nu geen gebruik van de aangeboden mogelijkheden. Bij het verlaten van het dorp zien we een kleine taverne waar een tafeltje buiten staat, lekker in de zon. De vrouw die de stoep taat te schrobben laat ons vriendelijk zien wat ze te bieden hebben, een flink aantal menu's voor een redelijke prijs. We gaan voor de bijl en krijgen daar geen spijt van!!! Volop keus, vooraf nemen we allebei moussaka, die was zoals het hoort, dan een Griekse salade, dan voor Rob een flinke kotelet en voor mij een souvlaki, beide perfect gegrild met wat huisgemaakte frites. Toe Griekse yoghurt met in honing ingemaakte vruchten, heel zoet maar wel lekker. Erbij drinken we een karafje rosé en voor dit alles hoeven we slechts € 25,00 te betalen. Ongelooflijk zo weinig voor dit heerlijke eten en die zorgzame bediening.

We dalen weer af naar de camping en kunnen nog een poosje in de zon uitbuiken.

 

 

 

5 april

Afrekenen bij de camping, een prima adres voor een bezoek aan Delfi, alles is er en het sanitair is schoon!!! Het is bewolkt als we vertrekken. We vervolgen onze route oostwaarts door een bergachtig gebied en rijden onder de Parnassos langs, een groot skigebied. In het dorp Arahova zien we bussen staan waar de ski attributen worden ingeladen. Het is ook een echt wintersport dorp, winkels met warme kleding en sleetjes. Richting Livadia, een vrij grote stad met veel industrie, dan wordt de weg vlakker en het is een wat rommelige streek. Niet zo mooi als de bergen. Bij Thiva (Thebe) ook weer fabrieken en werkplaatsen. Een stuk buiten de stad zien we een groot vluchtelingen dorp, opgetrokken uit containers, het ziet er verzorgd uit. Op de weg zien we vnl donkere (Afrikaanse) mensen. Voorbij Thiva begint het weer te stijgen en wordt de natuur weer prachtig. De weg E962 is de oude weg naar Athene. Bij Mandra pakken we een stuk tol route, we hebben geen zin om alle dorpen langs de kust te doorkruisen. Dan volgt al snel de afslag naar Korinthos en we toetsen de code van de CP in. Hier is niks veranderd, er staan wat campers, er is wat simpel sanitair en het staat vol met kabouters. Ook zijn ze gek op beschilderde carabassen die overal in de bomen hangen. De ontvangst is vriendelijk, de oude baas probeert in allerlei talen een gesprek aan te knopen. Later in de middag lopen we naar de opgravingen die liggen op een kwartiertje van de CP. Daar rondom zijn veel toeristische winkels en restaurants, die allemaal op klanten wachten. De toegang tot de opgravingen is niet open maar van de weg af kun je het goed zien, we zijn er niet van onder de indruk, het is geen Delfi. Terug bij de camper kunnen we nog een uurtje in de zon zitten, maar dan wordt het fris. We hebben contact met Jo en Nick die vandaag uit Ancona naar Patras oversteken.

 

Gereden 202 km