Dinsdag 12 septemer
Vanaf Abrantes, wat een prima plek was voor een overnachting gaan we verder. De N 118, een leuke binnenweg door wat kleine dorpjes. Het is opvallend hoe er overal autobedrijven zijn, zelfs in de kleinste plaatsjes. Dan wordt het de E802 en later de N246, richting Spanje. We gaan stoppen in het plaatsje Castelo de Vide, een prachtig wit dorp met een kasteel. De camper zetten we onderaan de stadmuur en gaan het dorp inlopen. Er zijn een paar straten waar men met de auto door kan maar verder zijn het allemaal trappetjes die behoorlijk steil omhoog gaan. De huizen zijn wel grotendeels bewoond en men houdt ervan bloempotten aan de straatjes te zetten. De vrouwen zitten op de stoepjes voor hun huis en groeten vriendelijk. Er zijn heel veel kerken en kapelletjes, liefst 32 stuks. We arriveren in het centrum waar wat meer ruimte is voor terrasjes en restaurants, die zijn behoorlijk vol en na een half uurtje wachten krijgen ook wij een tafeltje. Opnieuw een lekkere hap, gekke combinatie van varkensvlees en vongole, het is een streekgerecht van Extramedura wordt verteld. Na het eten lopen we nog wat rond en gaan de oude synagoge bekijken. Deze is deels verborgen onder de grond en is niet echt bezienswaardig. In het verleden woonden veel Joden in Portugal maar zijn vervolgd en verjaagd en veel zijn ook in Nederland terecht gekomen.
Gereden 75 km
Woensdag 13 september
We beginnen naar Portalegre te rijden waar we na een half uurtje arriveren bij de Leclerc supoermarkt. Daar kunnen we tanken en er is ook autogas. Nu kunnen we voorlopig weer vooruit. We rijden dezelfde weg terug richting Castelo de Vide en gaan dan richting de grens over een prachtige weg door een natuurpark. We zien het plaatsje Marvaõ liggen, hoog op een heuvel, een mooi wit dorp. Hier is wat toerisme, hotels en restaurants in overvloed, we zijn hier direct aan de grens. Ons doel voor vandaag is Trujillo. We rijden de N521 richting Caceres, blijft vervelend om te vermelden dat het weer een mooie weg is. Om Caceres is een goede rondweg die uitkomt op de A58 naar Trujillo. Het is opnieuw warm vandaag en met de ramen open en af en toe de airco aan is het goed uit te houden. We arriveren in Trujillo bij het Plaza de Torres waar men met de campers mag staan. Er is een plekje maar helaas in de zon, dus maar een stoeltje tegen het Plaza waar wat schaduw is. We willen naar het Plaza Mayor, dat heet het mooiste van Spanje te zijn. Als het wat is afgekoeld lopen we erheen, wandeling van 20 minuten. Naarmate we dichter bij het plein komen zien we veel historische gebouwen. Hetis inderdaad een mooi plein, totaal anders dan de Plaza Mayor's die we kennen. Middenop staat een grote kathedraal en rondom veel oude gebouwen en zicht op het kasteel dat er hoog boven ligt. Het oogt wat verlaten,er komt nog een bus toeristen die de kathedraal gaan bezoeken maar alle terrassen langs het plein zijn gesloten. De historische gebouwen zien er verwaarloosd uit, grauw en niet goed onderhouden. Na een uurtje hebben we het wel gezien en gaan terug lopen, op zoek naar een drankje!!! Richting het Plaza de Torres zien we veel restaurants maar ook die zijn veelal dicht, (seizoen over?) Dan toch een terrasje bij een hostal en het biertje smaakte prima. Wat erg opvalt is dat er overal op de stoepen vuil ligt, sigaretten peuken, servetjes, heel smerig. Vergeleken met het bijzonder schone Portugal, waar elke morgen de stoepen werden geveegd is dit een afgang. De lege bierblikjes staan zelfs naast de prullebakken!!!Bij de camper zetten we de stoelen buiten, maken wat te eten en kunnen nog lang genieten van de heerlijke avond.
Gereden 209 km
Donderdag 14 september
Vandaag gaan we richting het natuurgebied in het Parc Natural de Monfrague. Het eerste deel van de EX 208 is wat saai, dorre droge vlaktes waar her en deel zeer grote stenen liggen, het lijkt het land van Flintstone wel. Dan komen er steeds meer kurkeiken in zicht en verschijnen ook schapen, koeien en de bekende varkens voor die heerlijke hammen.. Bij Torregon de Rubio wordt het een prachtige weg die loopt richting de Taag. Vaak zien we door de bomen de Taag, die hier heel breed is en rond de rotsen slingert, er zijn diverse uitkijkpunten waar men kan staan om foto's te nemen. Wij met onze camper kunnen niet op die P's staan maar gelukkig bij de grote brug over de Taag kan dat wel en maken we wat foto's. Hier staan waarschuwingsborden dat er gevaarlijke amfibien zijn, dus oppassen voor slangen!!! Opnieuw een slingerweg en dan zijn we bij de camping waar we willen zijn, Camping P.N. Monfrague, dichtbij Plasencia. We ckecken in en zoeken een plekje. Het is rustig, veel busjes van wandelaars en fietsers (mountainbikers) We maken weer eens gebruik van de wasmachines en binnen mum van tijd is alles droog, wind en warme zon! Nou, warm was het, dus schaduw opzoeken, de douches komen goed van pas. 's Avonds lopen we een rondje over de camping, er is een deel dat vnl door Spanjaarden wordt benut en daar is alles nu al opgeruimd en ingepakt voor de komende winter. Bij het zwembad is een restaurant en een cafetaria, daar gaan we wat drinken, je hebt hier vanaf het terras een prachtig uitzicht over de omgeving, We raken in gesprek met de buren, een echtpaar uit Pamplona die hier morgen ook vertrekken, zij genieten hier van de frisse lucht en de prachtige natuur. Het blijft aangenaam buiten, dus nog maar nagenieten met een bakkie!! Dan, rond 1 uur begint het te weerlichten en barst er een onweer los. Na een poosje gaat het ook regenen en we zijn zo stom geweest de luifel niet in te draaien, dus Rob moest rond 2 uur zijn bed uit om de luifel in te draaien, want als de wind eronder komt zijn we verder van huis. Van slapen kwam dus weinig, maar gelukkig was het wakker worden zonder regen en zelfs de zon kwam te voorschijn zodat alles weer droog werd.
Gereden 68 km
Vrijdag 15 september
We blijven nog een dag. Dit habitat is het domein van vele bedreigde en beschermde diersoorten zoals de keizerarend, monniksgier, zwarte ooievaar en de lynx, zij leven hier naast vele vogelsoorten De biodiversiteit maakt Monfrague uniek. Niet dat wij ze allemaal hebben gezien, maar wel veel verschillende vogelsoorten onder meer de Iberische ekster die we hier veel zien......en de campingkatten!! Gelukkig is het weer droog geworden en zelfs de zon verschijnt af en toe.
Zaterdag 16 september
Op naar Avila, de weg N110 loopt er rechtstreeks heen. Het is droog maar bewolkt, prima rijweer. We rijden opnieuw door een streek met heel veel kurkeiken en we zien een gebied waar kersen worden geteeld. Overal bedrijven die zich hiermee bezig houden. Jammer dat er nu niet wordt geoogst want wij zijn gek op kersen. We naderen de Puerto de Tornavacas, een pas op zo'n 2000 m hoogte. De weg slingert erheen met vele haarspeldbochten en we zijn blij dat er weinig tegemoet komend verkeer is. Het is een prachtige weg, met links en rechts heel veel riviertjes en kleine meren. Na zo'n 50 km verandert het landschap en zien we veel weides waar koeien of schapen grazen. Naarmate we dichter bij Avila komen zien we meer bebouwing en kleine industriegebieden. We naderen al snel de mooie stadsmuren waar Avila om bekend is, net als de vele kerken die op de werelderfgoedlijst van Unesco staan. De imposante stadsmuren zijn gebouwd na de herovering op de Moren. Het is echter een voortzetting van de stadsmuren die de Romeinen tijdens hun aanwezigheid hebben opgericht. Het is altijd een veelvuldig bevochten strategisch punt geweest. De CP ligt dicht tegen de stadsmuren aan, naast het congrescentrum. Nadat we zijn geinstalleerd lopen we omhoog richting de stad. Even een forse klim, er loopt een trap omhoog om bij de stadspoorten te komen. Dan zien we het Plaza Mayor, een leuk plein met veel terrassen en rondom restaurantjes, waarvan velen de specialiteit van Avila op het menu hebben, de chuleton de Avila, een grote T-bone steak. Dit vlees komt van de bekende zwarte koeien van Avila.We gaan eerst op het plaza Mayor wat drinken en zien dan een leuke volksdans groep met prachtige kostuums die een dans demonstratie geven. We lopen richting de kathedraal, het is gezellig druk, vooral heel veel jongelui. Terug op het plein gaan we wat eten, nou ja, wat...we bestellen de specialiteit, de chuleton, wat een groot stuk vlees!!!! Het smaakt heerlijk maar we kunnen niet alles op en nemen het restant (meer dan de helft) in een doggy bag mee.
Zondag 17 september
Vannacht heeft het opnieuw geregent en we besluiten Segovia over te slaan, de stad bekijken in de regen vinden we niet aantrekkelijk. Rob heeft gezien dat het noordelijker beter weer wordt en daarom gaan we die kant uit. Richting Valladolid, eerst de N403 die overgaat in de N601. Eindeloze dorre vlaktes, afgewisseld door velden met verdorde zonnebloemen. Pas bij Almedo veranderd het een beetje en is er meer bebouwing, een paar grote perserijen voor olie (zonnebloemen) en wat fabrieken waar het graan wordt verwerkt tot meel. Hier en daar zien we een wandelpad van de camino, richting Santiago, wat zal het zomers heet zijn om dit pad te lopen. Als we bij Valladolid zijn gaan we via de prima rondweg richting Palencia waar we willen gaan staan. Op de heenreis hebben we daar ook gestaan, een leuke plek met goeie service. We hebben toen al die gekke dingen die bij het benzine station staan, al bewonderd, zie ons verslag, nu heeft hij weer een nieuwe aanwinst, een Citroen van 1923!!!! een grote roestbak zonder motor etc. alleen nog het chassis. Het origineel was TypeC Torpedo C2 T2 1923. We zien onderweg dat het overal hard heeft geregend, de plassen staan langs de weg maar het is droog en als we op de CP aankomen gaat zelfs de zon schijnen. We waren van plan richting de Baskische kust te gaan bij Getxo, waar we in het verslag van Thole en Everdien over hebben gelezen, moet een leuke plek zijn. We hebben ze even een app-je gestuurd maar zij gaan daar morgen weg vanwege de te verwachten harde wind en behoorlijke afkoeling. Het doel is nu Haro onder Miranda de Ebro dat in de Rioja ligt., ook dat moet een leuke plek zijn, we gaan het morgen zien.
Gereden 174 km
Maandag 18 september
Vannacht opnieuw regen, maar we gaan weer verder, ons doel vandaag is Haro waar we Thole en Everdien gaan treffen. Thole moet eerst weer naar de garage omdat zijn koelkast blijft roeten.Maar eerst in Palencia op zoek naar de Lidl of een grote supermarkt. We worden door heel Palencia gestuurd door de navigatie maar gaan uiteindelijk maar de borden volgens richting Burgos. Het eerste stuk richting Burgos is opnieuw saai, grote dorre vlaktes met hier en daar een kurkeik. Voor Miranda de Ebro bij Pancorbo wordt het landschap mooier, heuvelachtig en veel groen. We stoppen in Miranda op een CP bij de Leclerc en gaan daar de voorraad aanvullen. Er is een restaurant bij waar we gaan lunchen prima menu en het wordt druk bezocht. Helemaal voldaan gaan we richting Haro rijden dat hier vlakbij ligt. Daar vinden we al snel de CP, een terrein in een woonwijk met een afsluitbaar hek. Het is opgeklaard en de zon is weer volop aanwezig.Haro ligt in de provincie La Rioja, de wijnstreek. Er zijn hier veel wijnhuizen gevestigd, rond 1860 kwam de spoorlijn naar Bilbao gereed en veel Franse wijnhandelaren trokken naar de streek om wijn te kopen.In die tijd waren de wijngaarden rondom Bordeaux aangetast door de druifluis en men zocht naar Spaanse wijn om in de behoefte te voorzien. De spoorlijn maakte het makkelijk om naar Haro te komen en zo heeft de plaats zijn belangrijke positie weten te behouden. Op 29 juni is er een wijnfeest waarbij men elkaar gaat bespuiten met wijn zodat alle witte kleding roze wordt. Wij gaan naar het centrum lopen, zo'n kwartier vanaf de CP en zijn verrast door de mooie oude plaats. Vooral de kathedraal is schitterend er is een altaar in de barok stijl, gebouwd in1730. Rondom het plein zijn terassen en wijnhandels, wij gaan voor een lekker glas Rioja crianza.
Gereden 203 km
Maak jouw eigen website met JouwWeb