12 oktober

Dat werd het dus niet, het bleef maar regenen. We besluiten naar het parkeerterrrein bij Vaslili te gaan, we willen daar ook vanavond eten. Zo staan we ook dichter bij Yannis die vandaag de bestelde olie heeft. Aan het eind van de middag gaan we die ophalen en het werd weer een genoeglijk babbeltje met Effie en Yannis, voorzover we elkaar kunnen verstaan. Ook Nick komt voor zijn bestelde olie en verteld dat Leonidas naar ons op zoek is, hij is weer terug uit Duitsland.

Er komt een bericht dat we op zondag 17 oktober wel kunnen overvaren naar Ancona, er is een hut beschikbaar en we moeten bijbetalen, maar we hebben het hier wel gehad met dit shit weer. De overtocht wordt bevestigd en we kunnen in Patras bijbetalen. We rijden daarna de camper naast het sportveld aan het strand, waar we een mooi uitzicht hebben over de zee en richting Kyparissia. Dat levert ons s'avonds een prachtige zonsondergang op en kunnen vanaf hier goed de verlichting in Kyparissia zien. Hiervoor stonden we op een plek waar het uitzicht werd belemmerd door de duinen. Later lopen we naar Vasili, zijn daar de enige gasten en hebben weer eens lekker gegeten. We hebben wat informatie meegenomen betreffend het appartement dat hij verhuurd.

13 oktober

Redelijk goed geslapen, je hoort hier de zee wat meer maar verder was het rustig, waren ook hier de enige camper. Na het ontbijt komt Nick nog even langs, zij blijven nog even staan op Elea en wij doen wat boodschappen in de mooie supermarkt in Memi, naast de Lidl. Wat een goed assortiment daar.

We hebben een afspraak met Dimitri gemaakt om bij hem langs te komen maar hij was weer druk, dus we appen nog wel. Ondertussen zijn we bij de haven van Kyperissia gaan staan. Die is inmiddels behoorlijk uitgebreid, er lioggen zelfs wat jachten en zeilboten, maar het blijft een ongeregelde troep. We hebben kontakt met Effie en ze nodigd ons uit om in “uptown”te komen eten, Ze komt ons dan later ophalen want met de camper omhoog naar de oude stad is onmogelijk. Helaas gaan we Dimitri afbellen, kunnen maar op 1 plaats tegelijk zijn. Terwijl we wachten op Effie komt plotseling Leo te voorschijn, nog steeds veel te zwaar en nu een baard. Verder is het de oude Theo, vol humor en spreekt Engels doorspekt met Nederlands en Duits. Hij heeft een vriendin in Zuid-Duitsland waar hij vaak is,

Later pikt Effie ons op en ze rijdt omhoog naar de oude stad. Het is daar prachtig, hele mooie oude huizen, een schitterend uitzicht en wat leuke winkeltjes en goede restaurants. In een daarvan zit Lakis met hun zonen Nikos en Thannasis, leuke knullen, die beide redelijk Engels spreken. Het is een gezellige middag met lekker eten. Het is een mooi restaurant en toevallig ontmoeten we daarYorgos. Vele jaren geleden toen we met de hele familie op de camping in Kyparissia stonden hebben we met Lakis gegeten in het restaurant bij de MILI, wat van de broer van Yorgos is. Hij woont naast Lakis en we herinnerden hem aan Ton, die destijds met hem oppad is geweest. Het was leuk om ze te zien en we kregen als cadeautje twee grote potten Kalamata olijven. Ze hopen ooit eens naar Nederland te komen, maar de plannen die ze hebben om op hun stuk grond buiten de stad een huis te bouwen hebben voorrang, ze moeten dan ook nog eerst het huis boven verkopen. Effie rijdt ons weer downtown en laat verschillende delen van de stad zien die we al kennen van vroeger. Ook nog even langs de voormalige camping die steeds meer in verval raakt. Eigelijk is er niets veranderd, buiten het stuk rond de haven waar een groot deel van de restaurants , die aan het strand lagen, zijn verdwenen.

Op aanraden van Lakis verlaten we de plek aan de haven, hij waarschuwt voor het aankomende slechte weer en zegt dat we niet onder bomen moeten gaan staan. We gaan verderop aan het strand staan. Dat is zo'n beetje het uitgaans gebied van Kyperissia, leuk strand met douches, bars en restaurants waar nu wel veel van gesloten is omdat het seizoen is afgelopen.

Plotseling krijgen we beide op onze telefoons een alarm, een waarschuwingsbericht voor het komende slechte weer, de storm Ballos. Gekke ervaring, zoveel herrie!! Dus we verzetten opnieuw de camper naar de overkant van de weg, waar geen waterafvoer van de bergen is.

14 oktober

Redelijk geslapen , er was bliksem en onweer met wat flinke buien. Na het ontbijt even naar de Lidl in Memi gereden vooral voor het goeie brood dat hierwordt verkocht. We zien Jo en Nick daar, ook zij kregen het alarm en op Elea reed de zoon van Yannis (van de plek aan de overkant) bij iedereen langs om te waarschuwen. We spreken af om naar Ionion Blue te rijden, waar we ook op de heenweg hebben gestaan, hoewel we berichten kregen dat het terrein erg nat is. Onderweg krijgen we een paar flinke buien maar de weg was goed te rijden. Aangekomen bij Ionion Blue bleek dat we daar niet kunnen staan, een blubberveld. Na overleg besluiten we door te rijden naar de camping Kato Alissos, waar we na aankomst 2 dagen hebben gestaan. Leuke camping met een restaurant waar een deel van het terrein is verhard. Aangekomen blijkt dat we daar inderdaad mogen staan, prima ondergrond en we krijgen zowaar ook stroom hier. We genieten alle 4 van de heerlijke warme douches en gaan s'avonds een hapje eten (we doen niet anders!!!!!)

15 oktober

Redelijk geslapen , er was bliksem en onweer met wat flinke buien. Na het ontbijt even naar de Lidl in Memi gereden vooral voor het goeie brood dat hierwordt verkocht. We zien Jo en Nick daar, ook zij kregen het alarm en op Elea reed de zoon van Yannis (van de plek aan de overkant) bij iedereen langs om te waarschuwen. We spreken af om naar Ionion Blue te rijden, waar we ook op de heenweg hebben gestaan, hoewel we berichten kregen dat het terrein erg nat is. Onderweg krijgen we een paar flinke buien maar de weg was goed te rijden. Aangekomen bij Ionion Blue bleek dat we daar niet kunnen staan, een blubberveld. Na overleg besluiten we door te rijden naar de camping Kato Alissos, waar we na aankomst 2 dagen hebben gestaan. Leuke camping met een restaurant waar een deel van het terrein is verhard. Aangekomen blijkt dat we daar inderdaad mogen staan, prima ondergrond en we krijgen zowaar ook stroom hier. We genieten alle 4 van de heerlijke warme douches en gaan s'avonds een hapje eten (we doen niet anders!!!!!)

16 oktober

Hier zijn wat honden en een ervan heeft een nest jongen, zo schattig om te zien. App-je gestuurd naar Maarten, die zou er zo een van meenemen. Zowaar komt aan het eind van de ochtend de zon te voorschijn, nog maar even van genieten!!! We hebben even naar het nieuwe National Museum in Patras gebeld en we kunnen daar goed parkeren, dus morgen daar heen voordat we de ferry nemen.

Vanavond gaan we ons laatste Griekse avondmaal nuttigen in het restaurant. De vrouwelijke kok is enthousiast bezig en met haar figuur en petje op is het voor ons net een stripfiguur. Het eten is goed, alleen Jo heeft een niet te vreten moussaka, helaas. De campingbaas trakteert ons op een ijsje en een drankje toe.

17 oktober

Na het afrekenen vertrekken we van de camping richting Patras, al snel vinden we het museum. Ook de buitenkant is mooi maar binnen overtreft het onze verwachting. Grote zalen met veel vondsten uit Patras en omgeving. Vooral de grote mozaieken zijn prachtig. De uitleg die erbij wordt gegeven is prima, soms met video beelden die een goed beeld geven van de erfenis van de Romeinen. Gebruiksvoorwerpen, zoals gereedschap, keukengerei potten, schalen en amfora's. Ook zijn er veel sieraden te bewonderen en prachtige kleine glazen parfumflesjes. Er is een afdeling met sarcofagen waarin soms nog een gevonden skelet ligt. Hier wordt strikt gevolg gegeven aan de corona maatregelen, verplicht het masker op!!!! Daarna rijden we richting de haven waar we bijtijds arriveren. We moeten nieuwe tickets ophalen bij Grimaldi omdat we eerder vertrekken dan we hadden geboekt.. Na een poosje lukte dat en we moeten € 95,00 bijbetalen. Dan naar de vertrekpier, de ferry zou om 18.00 uur vertrekken maar er werd ons medegedeeld dat het 1,5 uur later zou zijn. Tegen 20.00 uur kwam de ferry aan en werden de vrachtauto's en wat campers gelost. We hebben met belangstelling gekeken hoe het schip daarna weer werd volgepakt, ongelooflijk wat een vrachtauto's erop gaan. Het eist heel wat behendigheid van de chauffeurs om de dekken op te rijden. Voor het onderste dek moeten ze achteruit rijden. Er kwam geen eind aan en eindelijk tegen 21.00 uur konden de campers erop, het waren er niet zoveel als gebruikelijk. Nadat we een sleutelkaart voor de hut hadden gekregen zijn we nog een hapje gaan eten in het restaurant. Daarna lekker naar de hut en plat.

Gereden 76 km

18 oktober

Wakker worden en in de hut een klein ontbijtje maken, het was niet echt alkker slapen, een slechte matras waar de veren duidelijk voelbaar waren. Wel lekker gedouched en de rest van de dag wat rondgehangen. Gelukkig scheen de zon en er was zowaar een plekje op het achterdek waar we uit de wind konden zitten. Zo'n dag duurt lang en zeker omdat er ook nu weer uren vertraging waren. Eindelijk lagen we in Ancona en konden we in het donker van het schip rijden. Op de heenreis hadden we een goede camperplek gevonden aan de rand van Ancona bij een grote supermarkt van Conad ,waar we nu weer heengaan. Dankzij de navigatie waren we snel ter plekke. Nog wat te eten gemaakt een drankje erbij en dan maar pitten.

19 oktober

Redelijk geslapen, vlak langs de parkeerplek loopt een spoorbaan en de treinen die continue passeren, maken heel wat lawaai. Gelukkig had ik oordoppen bij me en dat heeft wel geholpen om wat te slapen. Het was behoorlijk koud vannacht en voor het eerst is vanoachtend de kachel aangegaan. Rob gaat zodra de supermarkt open is brood halen. Ook Jo en Nick zijn hier gisteren gearriveerd en vertrekken ook richting het noorden. Misschien zien er elkaar onderweg, we houden kontakt,

Het eerste stuk nemen we de autostrada tot bij Ravenna, daarna rijden we dezelfde route als op de heenreis via Ferrara en komen rond 13.00 uur aan in Castelgugliemo, een fijne CP. Opnieuw niemand aanwezig, wel stroom en water beschikbaar. De zon schijnt en we kunnen heerlijk buiten zitten, zelfs buiten eten lukt nog. Later in de middag gaat het licht bewolkt raken en ga ik eindelijk aan het verslag voor de blog werken. We hopen dat we het vandaag kunnen versturen.

Gereden 286 km