12 september

 

Vandaag zondag, het is wat drukker er komen wat Grieken naar hun “onderkomens”of een dagje doorbrengen op het strand. Jo en Nick zijn vandaag 30 jaar getrouwd en trakteren ons op een etentje bij Yannis. Er zijn speciaal voor deze gelegenheid lamskoteletjes bij hem besteld. Hij noemt zich altijd de specialist in het grillen van padaikia!! Nou, ze waren ook echt weer heerlijk en het is altijd leuk om bij hem te eten. Je zit er heerlijk in de tuin die het echte Griekse sfeertje heeft. Het begint te regenen en we lopen terug met de plu op.

 

13 september

 

De regen was van korte duur, vanochtend bleef het wat bewolkt maar in de middag kwam de zon weer te voorschijn en werd het opnieuw warm. Maar niks te klagen, daarvoor komen we ook naar Griekenland.

Om een uur of 7 verschenen Lakis en Effie, heel leuk om ze weer te zien en bij te kletsen. Lakis bracht zakken vol fruit en groente mee, van zijn eigen moestuin. Een grote hoeveelheid vijgen, druiven, komkommers en courgettes. We hebben gezellig met ze zitten kletsen en zijn nu op de hoogte van het eea. Hun zoons zijn inmiddels 18 en 16, waar ze heel trots op zijn. De oudste is geslaagd voor zijn examens en gaat nu eerst een jaar in dienst. Terwijl we een drankje nemen gaat Lakis bellen met Leonidas, die op dit moment in Duitsland zit bij zijn vriendin. Hij moest hem natuurlijk laten weten dat hij bij ons zat. We hebben met ze afgesproken om woensdag avond bij Vasili te eten.

14 september

 

Kregen van Mascha het bericht dat Maarten en Maartje weer veilig thuis zijn en s'middags belde Maarten ook even om zijn verhaal te doen. Ondanks de pech hebben ze een leuke vakantie gehad.

Afgelopen nacht hoorden we de zee hevig tekeer gaan en er waren grote golven. Soms een hevige wind en het werd erg warm vandaag.

Vanavond hebben we even TV gekeken i.v.m. de nieuwe maatregelen t.a.v. Corona. Het wordt weer wat vrijer mits je gevaccineerd bent. Ook nu zijn er weer protesten, maar voor veel mensen wordt het leven wat aangenamer.

15 september

 

Vanochtend zijn Nick en Rob naar Pirgos gereden waar Nick een afspraak had bij de Fiat garage.

Helaas kwamen ze onverricht terzake retour, het euvel van de kilometer melding was niet opgelost.

Rob heeft nog met zijn “camper- Fiat specialist” Wim Kwakkel gebeld, die ook geen uitsluitsel kon geven. Maar ze kunnen rijden.

Samen met Jo zijn we naar Agianaki gefietst waar een erg leuke strand tent is en hebben een frappé gedronken en zijn even bij het oude stationnetje gaan kijken. Hier is het mooi verbouwd en op het oude lage gebouw is nu een verdieping gebouwd, waar de organisatie van “Caretta-Caretta” onderdak heeft als ze de schildpadnesten coördineren. Ze houden bij hoeveel eieren er worden gelegd en waren er nu ook weer om te zien hoeveel er zijn uitgekomen. Ook hier bij Agianaki is het strand prachtig, er zijn minder duintjes en het water is makkelijker te bereiken.

 

Onze laatste avond op Elea hebben we afgesproken met Lakis en Effie om bij Vasili te eten. Het was een genoeglijke avond waarbij we veel herinneringen hebben opgehaald van al die jaren die we in Kyperissia en Elea zijn geweest. Vooral Effie vond het leuk om over vroeger te horen. We zijn weer op de hoogte van elkaars wel en wee. Ze zijn nog steeds van plan om op het stuk grond dat ze net buiten Kyperissia hebben een huis te bouwen, maar dan moet eerst het mooie huis in Up town worden verkocht.

16 september

 

We ruimen op ons gemak ons plekje op. Het was erg vochtig vannacht en het water droop van de luifel af. Als alles weer is ingepakt gaar we richting Memi, maar eerst even gas en diesel tanken. Dan de Lidl, het is een erg rommelige winkel hier maar toch is het weer een volle kar waarmee we naar buiten komen. Ook hier wordt er strikt aan de mondkapjes gehouden en roept men steeds op tot 2 meter afstand.

Door Kyperissia richting Pylos, we willen naar Methoni om een paar dagen op de camping te staan, er zijn wasmachines en in het leuke dorp winkels en vooral veel terrassen en restaurantjes. Ook wel leuk voor een paar dagen. Er zijn mooie restanten van een prachtig kasteel, dat we zeker weer gaan bezichtigen.

We rijden het eerste stuk langs de kust over de smalle weg door veel olijfboomgaarden en via Filiatra waar nog steeds de Eiffeltoren staat, richting Gargaliani waar een nieuwe weg door het natuurgebied richting Pylos gaat. Helaas hebben we een verkeerde afslag genomen en rijden door het drukke Gargaliani. Daar zien we wel weer borden Pylos, dus die weg maar nemen. Dat hebben we geweten, het zijn smalle wegen met veel bochten en door kleine gehuchten. Het werd steeds warmer en uiteindelijk reden we door Hora, waar vlakbij het paleis van Nestor ligt. In het verleden hebben we dat bezocht en kennen deze weg richting Pylos. We zagen bij het paleis dat er veel nieuwbouw is gekomen en ook een museum. Er is een grote parkeerplaats en het zag er goed uit. Toch rijden we door, te warm om oudheidkundigheden te bezoeken, en zeker omdat we het al kennen.

Door Pylos, altijd een leuke plaats waar het druk is, nemen de weg richting Methoni langs het aquaduct en zijn dan snel op de camping in Methoni. Wewaren hier in 2019 met Maarten en het is een groot verschil met toen. Nu staat de camping vrij vol, ook veel lang kampeerders die hun caravan al hebben ingepakt voor de winter. Het waait vrij hard maar we vinden een mooie plak direct aan het hek met eenprachtig uitzicht op het fort, de wind nemen we voor lief!!! Er is een leuk restaurant met een terras en ook een terras aan het strand. We gaan er wat drinken en eten, prima keuken en het is welverdiend na die foute route.

Enige tijd later arriveren ook Jo en Nick en ze gaan naast ons staan en de namiddag borrel is welkom.

 

Gereden 94 km

17 september

 

Het was erg onrustig vannacht op de weg langs de camping, iemand die er lol in had om knoerdhard met zijn motor langs het terrein te rijden. Ook hoor je geregeld wel auto's voorbijkomen, maar die maken niet zoveel lawaai.

Al voor het ontbijt gaan we een wasmachine vullen en de 2e tas met was staat ook klaar. Helaas is er een stroomstoring zodat we nu (12 uur) nog steeds op de 1e was wachten!!! Uiteindeelijk hangt alles schoon aan de lijn en gaan we met Jo en Nick maar weer een hapje doen in de taverna bij de camping.

18 september

 

Al bijtijds gaan we op de fiets naar Methoni, het is een ritje van niks. Het is nog steeds een leuk dorp, vooral de oude straatjes bovenin waar je een aantal authentieke winkels vind en zowaar een enkele supermarkt, maar het aanbod is klein. Op de stoepen staan stoeltjes neergezet waar de oudjes van het dorp het komen en gaan van de toeristen gadeslaan. Vanuit de straatjes kun je op verschillende plekken naar het kasteel. We fietsen erheen en Rob gaat gewapend met het fototoestel het kasteel opnieuw bezoeken. Helaas laat ik verstek gaan, last van m'n voet maar de herinnering aan vorige bezoeken blijft. We treffen hier Jo en Nick weer en ik ga een frappé met ze drinken op het leuke plein, waar we op Rob wachten die bezweet terug komt van het kasteel. De vele foto's geven een goed beeld van de historie.

 

Vrij naar Scholte's Griekenland

 

Als je vanaf Pylos Methoni ziet komt het mooie bouwwerk in beeld, langs het brede strand is het zeekasteel te bewonderen. Na de verdeling van het Byzantijnse Rijk in 1204 en voor de ontdekking van Amerika was er een levendige handel door de Venetianen die, vooral vanwege de gunstige wind Methoni en Koroni gebruikten als rustplaats op hun routes. Het destijdse Modon en Coron werden zwaar versterkte garnizoensplaatsen, waaruit men de vijand in de gaten kon houden.

Later werd Modon een vuile Turkse woonburcht en een beruchte slavenmarkt.

Rond 1500 sneuvelde de laatste man in het garnizoen en de Turken hebben toen hun verste overbank-batterij de zogenaamde stallantaarn gebouwd, het meest zuid-westelijke punt van de Balkan.

Ook de fransen hebben hun aandeel gehad in 1828 toen ze met 16.000 sterk op Modon landen na hun deel in de slag om Navarino.

Er is vele jaren strijd geleverd mede door de Italianen die er in 1943 hun munitie opbliezen. De leegte, maar toch nog de macht van dit onverwoestbare venetiaans muurwerk is nog altijd te zien in het embleem van de gevleugelde leeuw van San Marco, door de Grieken “To Ayo Skylo “, de heilige hond genoemd, nog steeds inbdrukwekkend.

 

Je gaat de vesting binnen over een boogbrug over een dubbele gracht dan een driebubbele poort, dan sta je al snel op het enorme veld vol bloemen en kruiden. Je ziet er de Zuil van Bembo uit 1494 en de koepels van Turkse baden, en plotseling naast een buitenmuur een Latijnse Kathedraal. Via de onbeschadigde buitentrappen wordt de vesting afgesloten. Door de poort zie je het mooie Turkse Bourdzi dat je via een strekdam kunt bereiken met links de oude haven.

Na een verfrissing stappen we weer op de fiets en gaan richting camping.

Opnieuw een mooie dag hoewel het s'nachts behoorlijk vochtig is.

Een app-je van Ton en Mascha ze zijn onderweg met de camper en gaan genieten van hun vakantie.

 

Morgen dit verslag versturen en maandag is het plan verder te trekken, waarheen?????